Özellikle 1980’li yılların başından itibaren endüstri yapılarında metal trapez hafif çatı sıkça uygulanmaya başlanmıştır. Bu inşaat tarzının, çatıya az yük getirmesi, istinat noktaları arasında yüksek açıklık ve daha az yük getirmesi ve daha ekonomik olması gibi özellikler yaygınlaşmasında etkili olmuştur. Fakat bu yapı tarzı yangın yalıtımı için bir dizi sorunu da beraberinde getirmiştir. Bu sorunların başında, ısı yalıtımı amacıyla kullanılan poliüretan vb. malzemeler gelmektedir. Şiddetli yanan ve zehirli gaz çıkaran bu malzemeler yangını tüm çatı yüzeyine hızlı bir şekilde yaymakta, damlamalar sonucunda diğer bölümlerde yeni yangın merkezleri meydana getirerek, tüm bina da yangının yayılmasını sağlamakta ve tüm sistemin çökmesine neden olup, yangına müdahale imkanını yok etmektedir.
Endüstriyel yapılarda karşılaşılan ve yangın güvenliğini ortadan kaldıran önemli bir konu da, rüzgarın metal çatı elemanını devamlı yalayarak yüksek statik enerji birikmesine neden olmasıdır. İki metal çatı arasında ki poliüretan gibi yalıtkan ürünün bulunması, çatı elemanını kondansatör haline getirir. Her 1 cm kalınlıkta 1.000 voltluk bir ark meydana gelmesine neden olabilir. Bu enerji sadece özel bir üst katman topraklanması yapılması halinde boşalır.
Gerek can ve mal güvenliği, gerekse ülke ekonomisinin kayıplarını önlemek için gelişmiş ülkelerde yanıcı yalıtım malzemeleri, yapılarda kullanılmamaktadır. Yurdumuzda binaların yangına karşı korunması konusunda geçerli bir yönetmelik veya konuyu tümüyle kapsayan bir standardın olmayışı yangın konusunun göz ardı edilmesine neden olmaktadır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder